Bewondering

Wijze mens, opgewekt en zachtaardig

In de Oost bewonderde je mijn helden

Tijdens hun leven. Zelf zo schrijfvaardig

En zo bescheiden, dat zie je maar zelden

Een baboe, muzikale moeder, karbou

Al jong kwam je hier, dit koude moederland

Je groeide op tot een mooie jonge vrouw

Nu een oude dame. Heb mijn hart verpand

Aan u muze, want u bent een echte vent

Naar mijn particulier gevoel. Waarachtig

Bent u, of mag ik je zeggen? Maar u kent

Mij niet, dat kan ik ook niet vragen. Bekend

Als u, zal ik dat ooit worden? Aandachtig

Las ik uw werken. Heb zo uw ziel verkend