Elle Struijf: „Kind niet voorliegen over inenting”
PRIK VOOR KINDEREN NIET LEUK, MAAR OOK GEEN DRAMA
Als u kinderen heeft die dit jaar vier of negen jaar worden (geboren in 1985 en 1990). krijgen ze komend voorjaar een oproep voor een DTP-injectie (tegen de ziekten difterie, thetanus en polio). De kinderen van negen jaar krijgen ook een injectie tegen de bof, de mazelen en de rode hond (BMR-injectie). „De meeste kinderen hebben niet zoveel last van de prik", vertelt Elle Struijf, jeugdarts en hoofd afdeling jeugdgezondheidszorg in Purmerend.
Lennert Ras
"De kinderen kunnen na het prikken een beetje hangerig en grieperig zijn; er wordt een vaccin ingespoten en dat gaat werken. Kinderen kunnen ook een wat lam gevoel in de arm krijgen. De meeste kinderen gaan de volgende dag echter gewoon naar school", vertelt Elle Struijf. Ze benadrukt het belang om het kind op de prik voor te bereiden. „Zeker de kleintjes moeten weten dat het even pijn doet en dat ze best mogen huilen. Ouders kunnen het beste een ochtend of middag van te voren over de prik vertellen. Het hangt er natuurlijk vanaf hoe het kind is. Een paniekerig kind kun je er beter niet dagen van te voren mee confronteren, maar je moet het wel vertellen. Een kind moet z'n ouders kunnen vertrouwen. Je kunt niets ergers doen dan het kind voorliegen, zeggen dat het leuk uitgaat, terwijl het een prik krijgt". Er is eigenlijk maar weinig engs aan dat prikken: geen lange rijen wachtende ouders met huilende kinderen voor de deur van de dokter. Omdat alles van te voren zo goed is gepland, komen er maar een paar kinderen tegelijk. Op de meeste locaties is ervoor gezorgd dat de kinderen die al geprikt zijn, ergens anders het pand verlaten. Als ze huilen, kunnen ze de andere kinderen dus niet aansteken. Aan de éne kant komen de kinderen de prikruimte binnen, waar een arts en een verpleegkundige zitten. Meestal worden eerst de kinderen van 4 jaar geprikt, later de 9-jarigen. Deze oudere kinderen krijgen namelijk twee prikken tegelijkertijd. Als je die na elkaar zou geven, zou dat natuurlijk veel vervelender zijn; want wie wil er na de eerste prik nog een keer? Na het prikken eventueel een pleister erop en klaar is Kees! Door de andere deur gaan de kinderen weer naar buiten: met de schrik vrij! Het inenten zelf duurt tien seconden of nog minder. De kinderen mogen zelf kiezen of ze bij de inenting wel of niet bij hun ouders op schoot willen zitten. Als een kind wat tegenstribbelt, proberen de verpleegkundigen het op z'n gemak te stellen. „De angst is meestal groter dan de prik. Maar het is belangrijk dat je die angst wel serieus neemt", vindt Elle Struijf. „Als een kind bang is, is het bang". Soms reageert een kind echt heel paniekerig. De ouders kunnen dan beslissen of er toch geprikt moet worden of dat ze op een andere dag' terugkomen. Wordt je kind dit jaar vier of negen jaar en heb je in mei nog géén oproep voor de prik, dan kun je het beste even contact opnemen met Thuiszorg Zaanstreek/Waterland, (tel: 02990-34230).
|
