 |
Schrijversbloed Lennert Ras Actrice en kunstenares uit de Jordaan "Ik kon niet echt van het succes genieten en heb er ook nooit in gezwommen" door Lennert Ras en Monique Al Mimi Kok is actrice en kunstenares. "Ik vind het leven een hel en ik kan ook niet meer huilen", begint Mimi haar verhaal. Ze gaat veel uit en zwerft tot diep in de ochtend rond. Ze voelt zich vaak eenzaam en heeft al jaren problemen met het personeel van het café onder haar woning. "Ze kwetsen, zijn achterbaks en gemeen, maar mij krijgen ze niet klein. Het is jaloezie, ik had ze allang met de koppen bij elkaar moeten slaan." Toch blijkt uit haar verhaal dat het niet allemaal treurnis is. Maatjes Mimi heeft inmiddels al vijf jaar een maatje. "Er was een dame met een auto bij, dat was verrukkelijk." En maatje Joep is blijven hangen, nadat hij als maatje voor haar moest stoppen. Hij bezoekt haar minimaal een keer in de week. Mimi vindt Joep de beste. "Hij is erudiet, integer, een lachebekje en nooit vervelend. We kunnen prima met elkaar opschieten." Over haar huidige maatje was ze minder te spreken. "Zo in tegenstelling met mij, totaal geen humor. Het klikte niet. Ik heb mijn beste beentje voorgezet, maar hij wist alleen maar de weg naar het Vondelpark. Wel heb ik een tv van hem gehad." En Mimi geniet nu echt van het tv kijken, want daar had ze nooit tijd voor. Overdag stond ze in de studio en s avonds had ze dan nog een optreden. Zwiebertje of de Fabeltjeskrant had ze nog nooit gezien. Mimi vindt overigens dat de Vriendendiensten te weinig bekend is, en dat de organisatie te weinig aan de weg timmert. Zelf heeft ze iedereen over de Vriendendiensten verteld, ook op tv. Mensen stapten echt van hun fiets af om haar te bedanken voor haar eerlijkheid over haar eenzaamheid in het programma Krasse knarren en wilden ook maatje worden. Zelf werkte ze bij de Warmline, een telefonisch luisterend oor voor mensen met psychische problemen. Zelf heeft ze Sensoor (ook een telefonische hulpdienst) een keer gebeld, toen ze zat te malen. Ze kreeg een heel lieve mevrouw aan de lijn die haar helemaal rustig maakte. Sensoor is dag en nacht bereikbaar. En na het telefoontje kon ze heerlijk slapen. Makreel Mimi woont al 40 jaar in hetzelfde huis in de Jordaan. Er is weinig veranderd. Al is er een servieskast bijgekomen. De bovenruimte had ze eerst verhuurd, maar daar heeft ze nu haar atelier en boudoir. Ze heeft schilderles gehad en is nu een jaar of tien met schilderen bezig. Dat vindt ze een verrukking. Toen ze een opdracht kreeg om een schilderij voor iemand te maken, was ze helemaal in de wolken. Ze had een doel en moest ergens naartoe werken. De opdracht was om een makreel te schilderen. Mimi exposeerde onder andere op de Haarlemmerdijk, bij Hoppe en in de Vitrines van de Amrobank op de Vijzelstraat. Ook in de buurt exposeerde ze. Een galerie vlakbij heeft werk van haar. Drie keer landelijk bekend In haar actrice loopbaan is Mimi drie keer landelijk doorgebroken. Ze speelde in Pension Hommeles. Dat was geweldig, maar ze heeft nooit zo'n lol gehad in haar werk. "Daarvoor was ik te serieus. Ik kon niet echt van het succes genieten en heb er ook nooit in gezwommen." Verder acteerde ze onder andere in Ronfonflon van Wim T Schippers en in In voor en tegenspoed met Rijk de Gooier. Maar Rijk was een vreselijke man, die tijdens de lunch luid over tafel met een collega over vrouwen zat te praten en daarbij Mimi straal negerend. Bovendien maakte hij vervelende grapjes als ze voor de camera moest. Daar werd ze heel onzeker van. Op een gegeven moment vetrouwde ze niemand meer: "Ik ben een zielig klein meisje in een hoekje. Ik ben bang en voel me niet veilig." Fiasco Het acteren begon ooit met haar verkiezing tot miss Zandvoort, waarmee ze een plek in de revue van Toon Hermans won (de show voor zijn eerste one man optreden). Ze werd het konijn van Toon. Ze had het acteren wel in zich, maar als kind werd er nooit aandacht aan gegeven. Mimi speelde ook in twee vertellingen van Guy de Moupassant. "Dat was volmaakt. Fantastisch!" Op haar vierentwintigste vertrok ze naar Amerika, omdat ze daar wilde doorbreken. Hier was ze toen al heel beroemd. Er deed een vreselijke roddel over haar de ronde, dat ze naar Amerika gevlucht was, omdat een vriend haar in de steek had gelaten. Mimi deed auditie op het kantoor van Paramount pictures op Broadway, maar de man wilde met haar dineren (en natuurlijk meer), en dat wilde ze niet. Wim Zonneveld gaf haar de hoofdrol in My fair lady in Nederland, maar dat liet ze aan zich voorbijgaan, omdat ze niet wilde terugkomen uit Amerika. Het Amerika avontuur eindigde in een fiasco. Ze raakte er totaal van de rel van – "ik was zo gedeprimeerd en wilde niet meer" - en belandde terug in Nederland in een kliniek. Dat was een enorme deceptie. "Ik had moeten doorbreken, op Broadway staan, en nu zat ik in een kliniek." Ze zat daar acht maanden. "Ze hadden moeten zeggen: ga werken. Dan was ik misschien hersteld." Tussen het behang plakken Over Mentrum heeft ze geen goed woord over. "Dolle ervaringen, vreselijk, zo slecht vond ik dat." Na tien jaar vroeg ze haar psychiater of die uberhaupt wel had begrepen waar ze het al die jaren over had gehad. "Hij schreef alleen pillen voor." Ze had hem wel tussen het behang willen plakken. "Toch ben ik wel helemaal bijgetrokken en weer 'normaal' geworden", vertelt ze: "daar werk ik ook aan." Na haar opname heeft ze gewerkt in een brillenzaak, waar ze zich een zak aardappelen voelde, in een boekhandel en in Maison de bonneterie. Daarna heeft ze het acteervak weer opgepakt. Mimi speelde laatst in de theaterproductie Living in Oblivian. "Dat was een warm bad." En nu wil ze de regisseur een brief sturen om hem te bedanken. Daarna kreeg ze wel vijf aanbiedingen, waarvan twee filmrollen, die ze helaas niet kon doen. Voor de ene rol moest ze vliegen, terwijl ze vliegangst heeft en voor de andere rol was haar tint te bruin. "Ik probeer tevreden en dankbaar te zijn en blijf doorgaan met acteren. En de Amsterdamse vriendendiensten moet ook gewoon doorgaan! Mensen moeten zeker in overweging nemen ook bij de vriendendiensten te komen. Het heeft mijn leven gered, zou ik bijna zeggen."
|
©2012, rasmedia.nl |