Dichtersmiddag Amsterdam Outsider Art

Het was vanmiddag weer reuze afwisselend met de half jaarlijkse dichtersmiddag bij Amsterdam Outsider Art. Liesbeth Vooys brak de spits af met onder andere een mooi gedicht over haarzelf als klein meisje in Limburg in de oorlog. Vooral de lammetjespap sprak mij tot de verbeelding. Ik dacht dat dat iets heel lekkers moest zijn, zeg maar, zoals lamsvlees lekker is … Niets is minder waar, mensen die het kennen vinden het een smerig spulletje. Daarna was het woord aan onze eigen Erna, die voorlas uit een prachtige nieuwe bundel van haar. De combinatie van gedichten met foto s vind ik in haar boeken zeer geslaagd. Zelf zou ik ook eens zoiets willen. Alleen jammer dat ze het echt voor zichzelf als aandenken houdt en in zeer zeer kleine oplage .. hier zouden toch meer mensen van moeten mogen genieten!

Daarna was het woord aan onze huisdichter Jan Damstra! De seksualiteit werd niet geschuwd. Ik noem het woord pruim. En dit dan in alle facetten. Anneke Wasscher was helemaal uit Groningen gekomen om vier gedichten te komen voorlezen. Geweldig! In de pauze hadden we het er nog over, terwijl Anneke uit Groningen komen geen enkel probleem vindt, vinden veel van de aanwezige Amsterdamse dichters Haarlem al te ver weg … Hier uit blijkt maar weer dat Amsterdammers de echte provincialen van Nederland zijn. Jeroen Schoonhoven was weer geweldig aan het slammen en het zo geliefde Beter bed gedicht deed hij deze keer zelfs uit zijn hoofd. De truc schijnt te zijn de gedichten op een bandje op te nemen en dat dan thuis steeds af te spelen, zodat het goed in je hoofd komt. Dit ga ik ook proberen! Daarna was ik zelf aan de beurt met zo waar vier nieuwe en pas diezelfde ochtend uitgetikte gedichten. Het viel tamelijk in goede aarde, waar ik blij mee was, want ik ben lang niet altijd tevreden over nieuwe schrijfsels. Door drie gedichten met het thema “80 jaar” voor te dragen, gaf ik een inkijkje in mijn schrijfgroepen, waar we dus werken met zulke thema’s en waar ik aan de hand van een thema vaak meerdere gedichten produceer.

Antoinette Sisto had een speciale bundel in eigen beheer uitgegeven om het overlijden van haar partner te verwerken. Vooral een kleine barst in het glas in dat ene gedicht was zeer poëtisch. Peet Langen sloot het gedeelte voor de pauze af. Hij had de lachers op zijn hand en terecht. Na de pauze speelde hij nog twee liederen. Een van Nick Cave, waarin werd bezongen, dat de zanger niet in engelen geloofde. Na afloop zei ik dat ik wel in engelen geloofde. Mijn kat die tot mijn verdriet pas is gegaan, zit volgens mij nu als een engeltje op mijn schouder zichzelf zelfvoldaan te likken. En Bert Schoonhoven is ook al gesignaleerd op Facebook met een engeltje op zijn schouder. Bert had heerlijke gedichten over zijn geliefde Jordaan, die hij weer vol overtuiging bracht.

Vervolgens was het woord aan Sjaak Klaver. Ook zeer humoristisch, maar op een vriendelijke manier. Want hij is een vriendelijke man. Daarna las Jeannine M Winklaar voor uit de bundel, die de Haarlemse dichtlijn met Hemelvaart heeft uitgegeven. Haar gedichten zijn romantisch en met zekere melancholie. Dat komt ook door de manier waarop ze voordraagt. Aurora Guds komt al 9 jaar heel trouw naar Eijlders en had nu voor de bundel Erotica van Kees Godefrooy voor het eerst een erotisch gedicht geschreven. Ze vroeg zichzelf af of de toehoorder het er wel een graadje warmer door kreeg, maar dat was zeker het geval. Na Aurora nam onze eigen Dijckie het woord met een verhaal over de kaasboer, dat in een nieuwe verhalenbundel van haar komt, die binnen een paar maanden moet verschijnen bij uitgever Tobi Vroegh. De kat ging er met het spek vandoor en de kaasboerster trapte in de sambal smeerkaas. Volgens mij speelde het verhaal op haar geliefde Dappermarkt, maar bij het navragen bleek het hele verhaal fictie te zijn …

Voor het eerst was ook Ronald Offermans aanwezig. Voorheen kon hij nooit op zondag, want dan werkte hij bij Eijlders. Hij is daar nu weg en had dus voor het eerst tijd. Hij had onder meer een heel melancholisch gedicht over de vergankelijkheid, waar ook nog in gevloekt werd. Ja, de vergankelijkheid .. het is een thema, dat de hele filosofie voedt en de literatuur idem dito! Er volgde nog een ingelast intermezzo van Floris Voorveld in dialoogvorm. Een meisje werd aangeklaagd vanwege het liefhebben van de maan, wat mij nogal Kafkaiaans overkwam. Druk liep Floris van links naar rechts op het podium om de verschillende personages gestalte te geven. Het laatste woord was weer aan mr. Amsterdam Outsider Art himself, Bert Schoonhoven (Dimmy Dijkgraaf had het af laten weten) met een knallende obade over het WATERLOOPLEIN, waar hij volgende week gaat optreden. Al met al een zeer geslaagde middag en een volle zaal ook! Over een half jaar zijn we weer terug met nog meer interessante dichters!