Van de week twee keer naar Makom geweest. Een inloophuis voor daklozen in de Van Ostadestraat. Daar ging ik de leden van Makom Mokum (een band van onbehuisden) interviewen voor Zoolmaat. Op dinsdag was het muziekinloop. Iedereen kan dan komen mee musiceren. Ook buurtbewoners. Het was een gezellige bende en er werden Sinterklaas liedjes gespeeld door Liz op accordeon en meegezongen. Antony komt uit Ierland. Ik vertelde hem dat ik als Erasmus student naar Dublin en Trinity College was gegaan. “Daar heb ik ook gestudeerd,” vertelde hij, “en weet je wat? Verslavingswetenschappen …. en nu ben ik zelf verslaafd.” Er werd ook stemmig samen gespeeld en de Franse Jacques, die door Antony stevast Jack wordt genoemd, blies lekker mee op de dwarsfluit. Alhoewel ik vandaag, vrijdag, eigenlijk al mijn deadline had, ben ik vanavond nog een keer gegaan. Voor de repetitie van Makom Mokum. Om te beginnen werd er een door Antony gemusiceerd nummer geoefend. En coördinator Veronica nam alles op op haar laptop. “De sfeer is gezellig en er is broeder- en zusterschap,” vertelt Veronica. “Je vindt hier bijzondere mensen en iedereen komt even uit de stress van het daklozenbestaan. Ze kunnen makkelijker knuffelen als ze muziek hebben gemaakt.” Jaques fluisterde me aan het eind van de avond nog toe: “Hoe meer je in de muziek bent, hoe meer je met de persoon = muziek bent.” Dat wordt een mooi artikel!
M