Zondag 28 oktober was het weer tijd voor ons periodiek poeeten podium bij Amsterdam Outsider art. Helaas zonder Dijckie, die door ziekte verhinderd was. Ik had Catelijne Beijst gevraagd om de presentatie te doen deze keer. En dat deed ze met verve! Ze had zich zeer goed voorbereid. Wat mij betreft mag ze de rol van presentator vaker op zich nemen! Er passeerde weer een breed scala aan dichters. Raymond van der Ven was speciaal voor deze middag uit Middelburg gekomen. Hij had de lachers op zijn hand. En kende de gedichten (wel een stuk of dertig) uit zijn hoofd. Daar ben ik wel jaloers op! Terrebelius had weer fragiele kleine gedichten. Alhoewel hij soms wat te veel weggaf of uitlegde .. bijvoorbeeld over een bureautje op het spoor, dat overreden werd. Maar dat was ook wel weer schattig.
Bassie de Boer en Bert Schoonhoven zijn echt ras performers, die het heel goed doen op een podium. Beiden hebben geen microfoon nodig. Hun natuurlijke stemgeluid is meer dan voldoende. Dat gold weer niet voor Emanuel Lorsch. Hij dacht wel verstaanbaar te zijn zonder microfoon. Eerlijk gezegd, kon ik er geen touw aan vastknopen. Een vriend vertelde me achteraf dat het over de holocaust ging. Ik had geen clue.
Jan Damstra gebruikte, zoals we van hem gewend zijn, veel lichaamstaal. Van te voren had ik Catelijne verteld, dat zijn gedichten wel rauw zijn … maar misschien is dat niet helemaal de goede typering. Wel down to earth. Van Erna Ammeraal bleef me vooral de zin over een hijskraan, die in haar straat stond “als een noot in de maat, glanzend in de goot” erg bij. Zeer poëtisch. Sjaak Klaver had mop achtige korte versjes en was snel klaar. Alleen jammer, dat hij aangekondigd werd als bipolair .. Wat mij betreft hoef je je niet met je ziekte te profileren. Je bent niet je ziekte, zou ik zeggen.
Jolies Heij had de aftrap gisteren middag. Ze had meteen alle aandacht van het publiek. Wat wel wat zegt over de kwaliteit van haar werk! Niet voor niets, want ze is een ervaren performer. Zelf heb ik ook nog voorgedragen en deze keer niet alleen sonnetten, maar ook een opsomgedicht en een pantoum. Dat is een indonesische versvorm. Dit gedicht sprak een vriend van mij zeer aan. Omdat ik zo lekker bij mezelf bleef. Al met al kijk ik terug op een geslaagde middag! Amsterdam Outsider Art super bedankt voor het weer mogelijk maken van ons podium!
Lennert, wat een heerlijk verslag! Dankjewel voor het prachtige compliment 🙂