open podium oba

Vanmiddag was het maandelijkse open podium in de centrale bibliotheek van de Oba. Het podium stond middenin de bibliotheek op het cultuurplein. De voordrachten werden dus af en toe vergezeld door een luidruchtige ipod, de piano beneden, geblèr van bezoekers, een vallend boek of het gerinkel van muntjes uit de geldwisselmachine. De organisatoren van de middag kregen nog een handgemaakt tasje met een lezend persoon erop gestikt cadeau, omdat de middag een jubileumaflevering was. Het was de 75ste keer dat het open podium werd gehouden. Het open podium bestaat inmiddels zes jaar. Jos van Hest zei wel dat hij de oude bibliotheek aan de Prinsengracht nog wel eens mist.

Het was een afwisselende middag. Diverse schrijvers passeerden de revue. Van een detective schrijfster (Atie Vogelenzang schrijft met een collega en neemt steeds de linker pagina voor haar rekening. Van de vier publicaties, heeft ze er dus min of meer twee geschreven. Het pseudoniem van het schrijversduo is Tupla Mourits). Ze had een verhaal over een vakantiereis, die eindigde in een ravijn .. en of de hoofdpersonen nog gered werden, bleef in het ongewisse. Dit verhaal verscheen al eens in het Hollands maandblad. Verder kwam er een dichter aan het woord, die in het Engels voordroeg en daarna de Nederlandse vertaling. Hij had nogal een spirituele inslag en het commentaar van presentator Jos van Hest was dan ook, dat hij wel heel grote woorden gebruikte. Geloof, hoop en liefde, ze kwamen allemaal voorbij in deze esoterische gedichten. Ook kon de dichter zich goed voorstellen, dat hij in een vorig leven een vrouw was geweest, een dartelend meisje, maar ook een oma met kleinkinderen. Een andere schrijver, Ben Maryanan, bracht de nacht door met de stad Bejing. De stad stuurde hem naar prachtige plekken. De china reis die de grondslag vormde voor dit verhaal, was zijn laatste grote reis. Want inmiddels jonge vader, lukt het even niet meer om zulke trips te maken.

Merik van der Torren droeg voor uit een in eigen beheer uitgegeven bundel. Hij heeft nog 85 exemplaren van deze bundel onder z’n bed staan. Hij had af en toe de lachers op zijn hand en het venijn van zijn gedichten zit vaak in de staart, of de komische noot. Zo kan je wel met heel verheven dingen bezig zijn, maar aan het eind van de dag moet je ook nog eens boodschappen doen. Gerrit Vennema kwam met zijn bij een uitgeverij uitgegeven bundel Als in Arcadia. Jos van Hest verzuchtte dat het leven van dichters best zwaar is. Het is al vreselijk moeilijk om een bundel uitgegeven te krijgen, en als hij dan al is uitgegeven, dan is de verkoop vaak een martelgang en hoor je er niets meer van. De verkoop van bundels is door de crises ook nog eens teruggelopen. Over de bundel Als in Arcadia verscheen tot nog toe nog geen enkele recensie. De gedichten waren licht en ritmisch, lagen aangenaam in het gehoor.

Jack Terrible had een rijmelarijtje over Candy Dulfer en hij liet ook een schilderij zien, dat hij van deze saxofoniste had gemaakt. Dit schilderij had hij nog aan Hans Dulfer geprobeerd te verkopen, maar die had er geen interesse in. Misschien vroeg hij er ook te veel voor. Op het gedicht over Candy kreeg hij trouwens geen reactie van de beroemdheid zelf. Wel had hij een reactie gehad van Louis van Gaal, over wie hij ook een gedicht had geschreven (dat hij vanmiddag ook voordroeg). Van Gaal had geschreven dat het beeld dat Jack van hem schetst (hij ligt als een kat in de hondenmand, alsof het zijn eigen plek is) voor geen meter klopte.

Ondertussen zat ik de hele middag in spanning, want ik stond ook op de lijst om voor te dragen .. en van te voren had ik al begrepen dat Jos van Hest een willekeurige volgorde hanteert, zodat je nooit weet wanneer je aan de beurt bent. Ik was dus de hekkensluiter. Ik had een gedicht over Petra Else Jekel en Sonsbeekpark in Arnhem en een gedicht over Rome. Dit laatste gedicht is gebaseerd op Denkend aan Holland van Marsman. Gelukkig herkende iemand uit de zaal dit gedicht meteen in mijn gedicht. Mijn voordracht viel wel in goede aarde, had ik zo het gevoel. Wat mij vrolijk stemde. En ’s avonds ben ik dan ook eindelijk het interview dat ik met dichteres Petra Else Jekel heb gehouden in de Witte Villa in Arnhem gaan uitwerken. En dat stemde me ook heel content .. want dat lag al weken op me te wachten.

zie ook Meer Jatwerk